Vrksha w sanskrycie oznacza „drzewo”.
Asana to „stabilna i wygodna pozycja”
Vrksasana więc to po prostu „pozycja drzewa”.
W jodze pozycja drzewa to stojący balans na jednej nodze.
Stopa, na której stoisz (lub w niektórych interpretacjach całe Twoje nogi) symbolizuje korzenie ,
Tułów, wraz z głową to pień drzewa, stabilny i wydłużony, rosnący w stronę słońca
Ręce symbolizują gałęzie, które albo złożone na piersiach gotowe są do wzrostu, albo sięgają w przestrzeń, szeroko, wysoko i ekspansywnie.
Motyw drzewa pojawia się w wielu kulturach, na całym świecie. Drzewo Życia, Drzewo Wiedzy, Drzewo Rozróżniania Dobrego i Złego…
W Bhagavad Gicie Krishna porównuje cały świat do figowca bengalskiego – drzewa z największą koroną na świecie, która może zajmować nawet powierzchnię…2 hektarów. W trakcje wzrostu drzewa, z bocznych gałęzi figowca wyrastają pionowe pędy, które kiedy dotkną ziemi zamieniają się w dodatkowe podpory dla korony i dostarczają drzewu soli mineralnych i wody. Można powiedzieć, że w przypadku tego drzewa proces wzrostu pnia, gałęzi i korzeni nie ma końca, dopóki drzewo żyje. A sam figowiec staje się schronieniem dla niezliczonych gatunków zwierząt i roślin, które na nim i pod nim żyją.
W dawnych czasach, jogini (a w naszym kręgu kulturowym asceci, np. Święty Franciszek) często chronili się i praktykowali w lasach, które dawały im cień, wodę i podstawowe pożywenie, takie jak owoce i orzechy. Las był dla praktykujących czystą przestrzenią, która sprzyja głębokiemu oddychaniu, wyciszaniu i kontemplacji życia w różnych fazach i odsłonach.
W wielu tradycjach duchowych powszechne są opisy modlitwy i medytacji w pobliżu drzew (np. Jezus w gaju oliwnym), oraz historie o osiągnięciu głębokiego wglądu w naturę rzeczywistości przez osoby praktykujące w cieniu drzewa (najsłynniejszą z tych postaci był Budda).
Zarówno las, jak i pojedyncze drzewo może być symbolem życia, harmonii, siły, równowagi, obfitości i hojności (bo daje cień, owoce, orzechy, drewno wszystkim – bez względu na intencje, pochodzenie, płeć, wiek lub status społeczny).
OTO PYTANIA DO POGŁĘBIONEJ PRAKTYKI VRKSASANY:
Kiedy wchodzisz we vrksasanę, przywołaj w myślach swoje ulubione drzewo. Które wspomnienia pojawiają się najwyraźniej?
Przyjrzyj się temu co drzewo oznacza dla Ciebie – jakie odniesienia odnajdujesz do swojego życia, wiedzy, związków (i tego najważniejszego związku: z wszechświatem)
Pooddychaj w pozycji i przepełnij ciało, umysł i oddech jakościami hojności, tolerancji, siły i równowagi (spróbuj w kilku słowach zdefiniować czym każda z tych jakości jest dla Ciebie i jak możesz zrobić z nich użytek na co dzień)
Drzewa rosną powoli, w ciszy – jak często pozwalasz sobie na to żeby być w ciszy i uświadomić sobie, że żyjesz?
Czy na co dzień towarzyszy Ci świadomość tego że się zmieniasz i rośniesz? Świadomość cykliczności – takiej, jak drzewo i każdy organizm w zależności od pór roku? W jakiej porze roku teraz jesteś?
Przyjrzyj się swoim korzeniom – Twój wzrost i integralność zależą stabilności która bierze swój początek w korzeniach. Co Cię odżywia? Z czego czerpiesz? Skąd bierzesz oparcie?
Poczuj że jesteś połączony z ziemia, powietrzem, wodą, z resztą wszechświata – jesteś częścią życia. Jaki jest cel twojego wzrostu i życia?
Czym jest światło w stronę którego rośniesz? Czy czujesz połączenie z tym światłem?